Kultura świata

Zmieniać świat na nieswojej ziemi

Udostępnij

2017-09-20

Kryzys migracyjny, który rozpoczął się w 2015 roku, ze względu na skalę napływu nowych przybyszy na kontynent europejski, rozpoczął bezprecedensową debatę wśród opinii publicznej na temat zjawiska migracji i tożsamości na styku kultur.

Ja sam, choć czytam na ten temat wiele różnorakich opinii, wciąż czuję, że wiem za mało. Zdając sobie z tego sprawę, z dużą dozą ostrożności podjąłem się próby sfilmowania działań, prowadzących do integracji uchodźców w Polsce jak i... Ugandzie - położonej daleko, bo na Globalnym Południu, w sercu kontynentu afrykańskiego.

Od samego początku tworzenia scenariuszy do naszego projektu edukacji globalnej poprzez film ("Innowatorzy społeczni a problemy globalne") zarówno dla mnie jak i reżyserki Weroniki Mliczewskiej - najważniejszy był wybór bohaterów.

Do odcinka o uchodźcach zdecydowaliśmy się wybrać bohaterów, którzy zdecydowali się "zmieniać świat na nieswojej ziemi". Cudzoziemcy, którzy pomimo wielkich przeciwności, z wielką pasją i innowacyjnym podejściem aktywizują społeczność uchodźców zarówno w Polsce jak i Ugandzie. Są to:

 

Marina Hulia (Dzieci z Dworca Brześć) – Z paszportu Białorusinka, choć w Polsce mieszka już kilkanaście lat. Pisarka, działaczka społeczna, nauczycielka, biegle władająca językiem czeczeńskim. Pomaga czeczeńskim rodzinom uchodźców zarówno w Polsce jak i po białoruskiej stronie granicy. Laureatka licznych nagród. / www.dziecimariny.pl

 

Patrick Muvunga (Nakiv Art / Opportunigee) – kongijski artysta, zmuszony do opuszczenia kraju przez swoje bezkoompromisowe podejście do sztuki. W obozie dla uchodźców Nakivale na Płd-Zachodzie Ugandy tworzy artystyczny inkubator przedsiebiorczości, zrzeszający młodych mieszkańców obozu, którzy sami myślą o rozwiązaniu swoich problemów. / www.fb.com/nakiv.art

 

 

Rezultat będziecie mogli zobaczyć już niedługo na kanale Youtube/FB naszej fundacji!

 

Dylematy etyczne

Wiele z naszych rozmówców nie zgodziło się na pokazanie swoich twarzy, część z nich ze względu na negatywne konsekwencje, jakie mogłaby przynieść publikacja ich wizerunku w internecie. Nieliczni się jednak zgodzili. I tu dylemat. Na ile odpowiedzialne jest filmowanie wyzwań, z którymi mierzą się ludzie, próbujący odnaleźć się w skrajnie innej rzeczywistości kulturowej, po opuszczeniu swojego kraju ojczystego? Czy naszą publikacją nie ryzykujemy nieumyślnego wyrządzenia im szkody? Zarówno Marina, Patrick jak i ich współpracownicy zgodzili się zaryzykować i podzielić z nami swoimi historiami. Dla dobra sprawy. By jeszcze więcej ludzi poznało smutki, radości i marzenia uchodźców, którym poprzez sztukę starają się dać poczucie godności i możliwość rozwoju.

 

A poniżej kilka smaczków z planu filmowego serii „Innowatorzy społeczni a problemy globalne”:

 

Działania Mariny Hulii (zajęcia artystyczne, nauka języka polskiego itp.) prowadzone są zarówno dla uchodźców w Polsce jak i w Brześciu (Białoruś), gdzie do niedawna wiele rodzin uchodźców czeczeńskich stacjonowało w oczekiwaniu na przekroczenie granicy z Polską. (poniżej film, który z Mariną nakręciliśmy w kościele katolickim w Brześciu, gdzie prowadzone były zajęcia).

 

Obóz dla uchodźców Nakivale (na południu Ugandy). Zamieszkuje tu 72.000 uchodźców z krajów sąsiednich jak Kongo, Rwanda czy Burundi. Codziennie przybywa 150 osób, w swoich krajach, narażonych na ataki uzbrojonych band. Większość naszego materiału filmowego pochodzi właśnie stąd.

 

Obóz dla uchodźców Pagarinya (na północy Ugandy). Napotkany przeze mnie i Weronikę artysta z Sudanu przy akompaniamencie afrykańskiej harfy łukowej, wyjątkowe wykonanie swojego, autorskiego utworu poświęcił pokojowi w swojej ojczyźnie, gościnności ugandyjczyków i Wysokiej Komisji Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców.

 

Autor tekstu: Tomasz Kozakiewicz , producent serii „Innowatorzy społeczni a problemy globalne”

 

------------------------------------

Projekt jest współfinansowany w ramach programu polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP.